Reflectieverslagen

Reflectieverslag Pallieter

In het begin van de twintigste eeuw stond de technologie nog niet zo ver. Dit boek is enerzijds een pleidooi om die technologie in de armen te sluiten en anderzijds een aanklacht tegen die technologie: wanneer Pallieter het vliegtuig zag dalen, is hij er als een gek naar toe gegaloppeerd. Hij wou absoluut eens vliegen in een vliegtuig. Toen hij echter te horen kreeg dat er een treinspoor bij zijn huis zou worden aangelegd, zei hij direct dat ze zouden verhuizen. Ik denk dat Timmermans hiermee pleit voor een voorzichtige gewenning aan die technologie, zonder dat die wordt opgedrongen. Een mens moet mee met zijn tijd.

Pallieter is een eenvoudige boerenroman, zoals zovelen zouden zeggen. Wel echter een boerenroman die ons iets kan leren. Vandaag de dag draait bijna alles in ons leven rond tijd: op tijd opstaan, zorgen dat je de bus niet mist, op tijd op school zijn, tijd maken voor je hobby, ... Hierdoor kunnen we niet echt meer genieten van de dingen rondom ons. Nu ik Pallieter gelezen heb, kijk ik 's morgens wel eens hoe de zon opkomt, of hoe de nevel over de velden dwaalt. Dankzij dit boek besteed ik meer aandacht aan de kleinere dingen, die toch o zo mooi kunnen zijn en die ik anders gewoon zou missen.

Naast deze boodschap draagt dit boek nog een andere, zeer duidelijke moraal in zich: geniet van het leven! Je leeft maar één keer, dus geniet dan van dat korte leventje! Eet naar hartenlust (of liever gezegd: schrans maar!), maak plezier en wees vooral jezelf. Felix Timmermans leert ons dat je niet rijk of machtig moet zijn om gelukkig te kunnen worden. Nee, wees tevreden met wat je hebt, en je zult je veel gelukkiger voelen. Ook leert hij ons dat we moten gebruik maken van de natuur, hetzij op en respectvolle manier. Wij leven op deze planeet, dus draag alstublieft uw verantwoordelijkheid.

In het begin van de twintigste eeuw zal het niet zo belangrijk zijn geweest, maar vandaag de dag wel: de spreektaal in dit boek is in het dialect geschreven. Nu sterft het dialect uit, er zijn nog maar heel weinig jongeren die echt dialect spreken. Daarom zou Pallieter beter nog wat meer gelezen worden. Het zou immers zonde zijn dat zo'n prachtige taal als het dialect gewoonweg zou uitsterven...

Ten slotte roept Pallieter ons op om positief tegenover het leven te staan: het leven is een geschenk, en dat geschenk moeten we ten volle moeten benutten. Verkwist je leven dus zo maar niet, wees gelukkig en blij en maak er iets van!